Vorige week mocht ik foto’s maken bij de lieve Apache. Als je zo binnenkomt bij een ieniminie mensje kan je je ogen gewoon weer niet geloven. Zo klein!! T gaat toch zo hard. Ik zit nu trouwens achter de computer met een slapende reus van een baby (vergeleken met Apache dan) in de ene hand en tik met m’n rechterhand dit verhaaltje. Multitaking mom noem je dat.
Toen ik net dacht even mn mega scherm te installeren en mn kind van 3 alleen liet spelen… Had hij ontdekt dat het toch wel een topidee was om de bank met hagelslag te bestrooien. Vervolgens erin gaan zitten en lekker opeten. ‘mmmm… lekker’ zei hij. Ja lekker schat. Hij dacht vast dat het heel leuk was want ik moest er toch even een foto van maken, voor t nageslacht. 🙂
Enfin, terug naar Apache:
Your Comment Form loads here